Dzień przed Świętem Niepodległości w Krokowej przy kościele pw. św. Katarzyny Aleksandryjskie stanął pomnik Błogosławionej Siostry Alicji Kotowskiej.
Pomysł ukazania Bł. Alicji z uczennicą w tej formie pochodzi od pani Dagmary Olejarz – Fundator Fundacji Sedlaka. Za koncepcję artystyczną i realizację odpowiedzialny jest pan Tomasz Sobisz – rzeźbiarz, którego prace można podziwiać także w różnych częściach Sanktuarium Piaśnickim. Inicjatorką projektu była Aleksandra Pitra – Kox, Prezes Fundacji Sedlaka.
W kilku zdaniach osobę Siostry Kotowskiej przybliży nam Prezes Fundacji:
„Maria Jadwiga Kotowska urodzona 20 listopada 1899 roku w Warszawie, zamordowana 11 listopada 1939 roku w Lasach Piaśnickich. Od dziecka miała naturę bycia darem dla innych, w szkole, w rodzinie, pragnęła spełniać się jako lekarz, pomagać innym. Jej doświadczenia sanitariuszki podczas I wojny światowej, spowodowały, że zrozumiała ludzką, własną bezradność wobec wojny i śmierci. Nastąpiła rewizja życia duchowego. Alicja wstąpiła do klasztoru, ukończyła studia jako mgr. biologii i została dyrektorką szkoły Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek w Wejherowie. Aresztowana 24 października 1939 roku “za to że była Polką”. Była widziana jak z więzienia wejherowskiego 11 listopada jechała na śmierć, dodając otuchy grupce cygańskich lub żydowskich dzieci. W tym dniu zostało również zamordowanych kolejnych 314 osób. Jeszcze przed wojną podczas wizyty na cmentarzu siostra Alicja powiedziała do drugiej siostry: Czy to nie wszystko jedno, gdzie ciało będzie leżało? Chciałabym, aby nikt o mnie nie wiedział! Przecież chodzi o to, żeby móc połączyć się z Bogiem! A to jest wszędzie możliwe i we wszystkich okolicznościach! W Nim żyć, zatopić się jak kropla w oceanie Jego miłosierdzia – to wielkie moje pragnienie.
Dlatego też Jej portret duchowy jest dla nas ważniejszy niż ten ziemski, materialny. Liczymy, że Pomnik Ofiar stanie się ważnym miejscem, które będzie stanowiło podstawę dalszych działań popularyzujących wśród społeczeństwa wiedzę o Piaśnicy, lokalnej i polskiej historii oraz możliwość kontemplacji tej historii w zderzeniu z rzeczywistością, zachowując charakter pamięci żywej Martyrium Piaśnickiego.
